czwartek, 4 września 2014

Kuchnia indyjska – bogactwo smaków i zapachów

Organizacja imprez Grodzisk

Indie mają jedną z najbardziej różnorodnych i egzotycznych kuchni. Dla nas, Europejczyków, wiele jej elementów może być wręcz szokujących. Tak samo nasze kubki smakowe nie są przyzwyczajone w ogóle do wyrazistych i super- ostrych przypraw , jakie się tam stosuje. Istnieją co prawda w większych miastach restauracje indyjskie, lecz nie do końca znajdziemy tam to, co w prawdziwych Indiach. Fani kulinarnych zaskoczeń z mniejszych miasteczek mają mniej szczęścia. Restauracja taka to rzecz trudna do znalezienia, Grodzisk mazowiecki przykładowo z kuchni egzotycznej może pochwalić się tylko budkami z kebabem. Podobną sytuację ma Milanówek i inne okoliczne miasteczka.

Kuchnią indyjską nazywamy inaczej kuchnię hinduską. Sztuka kulinarna Indii to współcześnie mieszanina różnych tradycji regionalnych i czynników takich jak sposób odżywiania się półwyspu indyjskiego. Indie zamieszkiwane są przez ogrom narodowości o różnych religiach i tradycjach a nawet językach. Jedyną wspólną cechą, jaką łączą poszczególne kuchnie indyjskie są przyprawy.

Restauracja Milanówek


Medycyna indyjska, zwana inaczej ajurwedą prezentuje klasyfikację smaków, która oparta jest na budowie wszechświata  i jest to jeden z elementów mocno ortodoksyjnej filozofii sankhija. Jedzenie działa na umysł w różne określone sposoby. Prawidłowo skomponowane zawierać powinno trzy elementy:  sattwa,  radźas i tamas. Pierwszy działa na duchowość człowieka – na tą działają takie produkty jak zboża, warzywa i mleko. Joga i jej nauki polecają dietę opartą na sattwie, ponieważ prowadzi to do oczyszczenia umysłu a nawet do tak zwanej „doskonałej bezstronności”. Radźas i tamas zaspokajają potrzeby niższego rzędu. Radźas to wszelkie używki, napoje, słodycze.  Również w tym elemencie znajdują się przyprawy. Tamas oznacza nieumiarkowanie  bądź umiar w jedzeniu i piciu – odwołuje się często do najniższych ludzkich popędów. Ciekawym faktem jest to że ajrweda pomija całkowicie w swojej klasyfikacji mięso. 

Kilka słów trzeba powiedzieć na temat regionalnego charakteru kuchni indyjskiej.  Kuchnia zachodnia, inaczej bombajska, to wielka kosmopolityczna mieszanka – tak samo jak Bombaj, który jest miastem portowym. Najpopularniejsze dania tej kuchni to kaczka po bombajsku i chałwa. Na zachodzie popularna jest również Goa. Różni się nieco od kuchni zachodniej, jednak zachowuje odrębność pod względem jedzenia wszystkich rodzajów mięsa. Jej historycznymi autorami było katoliccy Portugalczycy, którzy się tutaj osiedlali. Rozpowszechnili oni w zachodnich Indiach katolicyzm, oraz typowo katolickie potrawy.

Kuchnia północy to zbiór islamskich tradycji kulinarnych. Nie spożywa się więc tam wieprzowiny, dania mają łagodny smak i powszechny jest kurczak. Na północy istnieją duże uprawy pszenicy – tak samo jak w Polsce chleb, u nich jada się podpłomyki, czyli cienki chleb w kształcie dużych placków. Najpopularniejszą potrawą północnych Indii jest curry – duszone mięso z wieloma składnikami. Do każdego posiłku podaje się tam soczewicę, tak samo jak u nas ziemniaki. Na deser jada się jogurty z owocami lub warzywami. Herbata gotowana jest z mlekiem i cukrem – jest to bardzo mocny, aromatyczny i słodki napój.


Restauracja Grodzisk


Na wschodzie Indii popularny jest ryż, soczewica i ryby. Podstawą żywienia są u nich placki, a region słynie ze słodkości przyrządzanych z białego sera. 

Na południu półwyspu panuje niepodzielnie wegetarianizm. Posiłki są ostre w smaku i bardzo wyraziste. Cechują je mocne aromaty. Spożywać je należy palcami prawej ręki, gdyż lewa uważana jest za nieczystą. McDonald’s nawet postanowił się tam zadomowić i dopasować asortyment do miejscowych zwyczajów i sprzedają głównie dania z samych warzyw. Pije się tam dużo kawy z mlekiem.

W temacie przypraw, ich sposób podawania jest zależny od regionu. Na północy subkontynentu przyprawy podaje się w formie proszku. Na południu za to używa się całych ziaren, korzeni i liści. W kuchni indyjskiej stosuje się wiele dodatków mało popularnych w Polsce.  Przykładem takiego jest asafetyda, która ma intensywny, brzydki zapach – regionalnie nazywa się to „czarcim łajnem”. Bardzo subtelne używanie tej przyprawy wzbogaca smak i aromat potraw.